Wij hadden deze week vakantie! Of nou ja vakantie... Tja als je arbeidsongeschikt bent dan heb je natuurlijk altijd vakantie, maar als ik zeg we hebben vakantie dan bedoel ik eigenlijk dat mijn moeder vrij heeft en we dus leuke dingen kunnen doen (en vooral ook lekker kunnen uitrusten). Nou en dat was dit week dus het geval!
We hadden natuurlijk een drukke aprilmaand achter de rug dus al te vol wilden we het niet maken. Het werd dus wat shoppen hier en daar maar vooral ook veel uitrusten. Maar woensdag op Bevrijdingsdag stond er dan wel een uitstapje gepland hoor! Namelijk een tripje naar de Apenheul met m’n maatje. Ik kwam vroeger meerder keren per jaar in dit dierenpark en vond het daar echt geweldig! Maar ja de afgelopen jaren is het park wel helaas flink achteruit gegaan. Zo werd het publiek steeds meer op afstand gehouden bij de apen (logisch want er zaten vreselijk kinderen en ouders tussen maar ja die verpesten het op die manier wel voor alle nette bezoekers die zich wel aan de regels houden) en ook werd het gewoon te druk. Maar goed we waren nu alweer wat jaren niet meer geweest en m’n maatje was nog nooit in de Apenheul geweest dus dit leek ons een mooi moment om weer eens een bezoekje te brengen aan dat mooie dierenpark.
Aangezien we ditmaal van de andere kant kwamen (omdat we sinds ons laatste bezoek verhuisd zijn) leek de drukte in eerste instantie mee te vallen. Maar op het parkeerterrein bleek wel anders... Het stond helemaal vol! Geen goed nieuws dus.
Eenmaal binnen begon de lange weg naar de ingang. En zoals verwacht ik was natuurlijk al kapot toen we daar aankwam, en toen moest de dag nog begonnen hihi! Maar goed we pakten de ‘aapvrije tassen’ en gingen op weg. In het doodshoofdapenbos was het zo waanzinnig vol dat we besloten die maar snel aan ons voorbij te laten gaan en daar later nog maar eens terug te komen. Op naar de rest van het park dus! Hier werd het uiteindelijk steeds rustiger en al was het vreselijk druk, halverwege het park viel dit gelukkig best wel mee dus dat scheelde een hoop.
Er waren flink wat jonge dieren te zien. De maki’s, gouden leeuwenaapjes, wolapen en ga zo maar door. Allemaal hadden ze jongen! Echt geweldig om te zien.

Bij de eetgelegenheden bleek de rij steeds uren lang dus die hebben we maar gelaten voor wat het was. We zijn gewoon in een ruk door dus het hele park door gegaan. Bij de orang oetangs zijn we echter wel een tijde blijven hangen. Een van de dames daar had namelijk een jong geboren in februari, dus van maar een paar maanden oud... Och wat was dat geweldig om te zien zeg, ik kon er wel uren naar kijken! en heb er ook echt honderden foto’s van gemaakt, niet normaal hoor. Tja ik weet het maar ik heb gewoon een zwak voor dat soort dingen.

Ja wat ook wel leuk is om te vertellen. Een van de kleinste soort aapjes ter wereld (volgens mij zelfs het kleinste soort aapjes ter wereld) de pygmee-oeistities (niet veel groter dan 15cm zijn die) had ook jongen. Geweldig om te zien natuurlijk maar nog leuker aangezien dit een tweeling betrof! Oftewel een aapje van niet groter dan 15cm wat 120 gram weegt met 2 jongen van elk 16 gram... Ongelofelijk gewoon hoe zwaar die moeder het heeft, dag en nacht dat gewicht aan je hangend en drinkend. Super om te zien gewoon (zie de foto links hieronder, onder en boven mams zitten 2 jongen)!

Ik heb dus een hele hoop foto’s gemaakt tijdens ons bezoek daar. Meer dan 200 bleek toen ik thuiskwam, hahaha! Aan het einde van ons rondje Apenheul zijn we ook nog even terug gegaan naar de doodshoofdaapjes waar het toen gelukkig rustiger was. Hier hebben we nog even gezeten om die kleine wezens ook nog even van dichtbij te bewonderen. Maar vooral toen werd ik echt geconfronteerd met hoe de Apenheul is veranderd... Was het vroeger een leuke plek voor iedereen, ging het er juist om dat je hier echt contact kon hebben met de dieren en werd er zelfs tijdens voedertijd voer aan de bezoekers uitgedeeld om de apen te voeren... Nu stonden er verzorgers over klaar met plantenspuiten om de apen weg te jagen als deze op de kinderwagens gingen zitten, nou echt schandalig gewoon! En aan de ene kant snap ik het ook wel, want er stond op een gegeven moment ook een moeder naast ons te schreeuwen ‘kijk daar is er een rennen dan kun je hem aaien’. Kijk door dat soort mensen komt het dan er nu dit soort maatregelen worden genomen! Maar leuk is anders. Overigens het lukte m’n moeder uiteindelijk toch wel om wat dooshoofdaapjes om haar heen te hebben. Dat bewijst maar weer eens hè wie zich netjes en rustig gedraagt wordt hiervoor beloond. En dit bewijst ook maar weer eens hoe de rest van de bezoekers daarmee omging want die vlogen natuurlijk allemaal meteen op m’n moeder af met als gevolg dat de apen binnen no-time weg waren... Maar goed het waren wel leuke foto’s, hihi!

Begrijp me niet verkeerd ik heb een super dag gehad hoor in de Apenheul! Ik ben sowieso gek op apen en het is geweldig om te zien hoe mooie de dieren daar leven en hoe leuk ze het daar hebben. Maar sommige bezoekers... Nee echt zo zonde hoe die het kunnen verpesten voor iedereen.
Na de Apenheul zijn we via de karpervijver terug richting het parkeerterrein gelopen. Onderweg hebben we buiten het park ook nog even wat gegeten bij de snackbar (was overigens heerlijk) waar het gelukkig veel minder druk was als in het park en toen op weg terug naar huis. Uiteindelijk waren we rond 16u alweer thuis dus dat viel heel erg mee.

Maar natuurlijk heeft de dag er wel ingehakt bij mij. Zeker aangezien we de volgende dag nog helemaal naar Amsterdam moesten dus ik toen ook niet kon uitrusten!
Dit weekend hebben we het dus rustig aan gedaan. Ash was vrijdag jarig dus dit hebben we natuurlijk gevierd maar vanwege het rotweer hebben we niet echt gewandeld met haar. Je krijgt er immers met dit weer toch niet buiten, hahaha! We hebben het dus gewoon gezellig gemaakt hier in huis en dat ging prima...
Ashley is nu alweer 3 jaar oud, poeh zeg wat gaat de tijd snel! Ik herinner het me nog als de dag van gisteren dat we haar pas in huis hadden. Hoe ze toen was en hoever ze sindsdien gekomen is! Echt geweldig, wat een schat van een meid is dat toch! Ik zou echt niet weten wat ik zonder haar moet, m’n baby...

Hieronder nog een filmpje van 'Kawan', de baby orang-oetang die op 22 feb werd geboren in de Apenheul...